بهترین مسابقات بوکس ریدیک بو
این مسابقه بین دو تن از مشهور ترین بوکسورهای دنیا اندرو گولاتا و ریدیک بو افسانه ای صورت گرفت…
مجموعه استثنایی بهترین مسابقات بوکس ریدیک بو
همراه با حاشیه کامل پشت صحنه ها و مصاحبه های پیش و بعد از مسابقه ریدیک بو
این مجموعه شامل بیش از ۲۰ حلقه فیلم است
برای سفارش فیلم وکسب اطلاعات بیشتر با شماره های زیر تماس بگیرید : ۰۹۱۹۶۳۸۳۱۳۶ – ۰۹۱۱۹۱۹۹۰۹۳
تحویل دو روزه درب منزل
لیست کامل فیلم های بوکس
—————————————————————————–———————––———————––———————–
ریدیک بو
بهترین مسابقات بوکس ریدیک بو
سال ۱۹۶۴ بود. سانی لیستون قهرمان جهان در اوج قدرت و غرور وارد رینگ شد و مقابل جوانی ترکهای که کمی از او بلندتر بود ایستاد. قهرمان جهان و بوکسوری که تا آن زمان ناکاوت نشده بود، قاعدتا نباید کار سختی مقابل جوان خوشتیپی که بیشتر شبیه هنرپیشهها بود، پیش رو داشته باشد. اما وقتی کاسیوس کلی در راند دوم حریف را ناکاوت کرد و در حالی که بالای سرش ایستاده بود، فریاد میکشید: «بلند شو و مبارزه کن.» معروفترین عکس تاریخ بوکس گرفته شد. لیستون آن قدر شوکه شده بود که در هر مصاحبهای آن باخت را اتفاق میخواند و دائم خواهان مسابقه انتقامی میشد. مسابقه انتخابی برگزار شد اما این بار کلی او را در راند اول و به طرز بدتری ناکاوت کرد. کلی چندی بعد مسلمان شد و توانست با توجه به چهره و خوشزبانی خاصش به کاریزمای بینظیری دست یابد و در جهان چپگرای آن روزگار تبدیل به یک اسطوره شد. او که به محمدعلی تغییر نام داده بود، با عدم شرکت در جنگ ویتنام و پرت کردن مدال طلای المپیکش در رودخانه به دنبال حرکتی نمادین برای اعتراض به جنگ به محبوبیتی عظیم دست یافت، هر چند که قهرمانی جهان را بدون هیچ مسابقهای از او گرفتند و به جو فریزر دادند. سال ۱۹۷۱ فضا آرامتر شده بود و به علی فرصت پس گرفتن عنوانش داده شد. مسابقه ۱۵ راند طول کشید و در راند آخر در یک لحظه گارد علی باز شد و ضربه نهچندان محکم فریزر به چانه او سابید و علی که تا آن زمان ناکدان نشده بود، برای اولین بار کف رینگ افتاد، لحظهای که هنوز هم مزه تلخش زیر زبان علاقهمندان علی مانده است. فریزر که دیگر رقیبی برای خود تصور نمیکرد، در سال ۱۹۷۳ در کینگاستون جامائیکا مقابل جرج فورمن ایستاد؛ بوکسوری که ۳ سال از او جوانتر بود، اما خیلی دیرتر مطرح شده بود. قبل از مسابقه رقبا تقریبا برابر به نظر میرسیدند. اما پس از شروع مبارزه فورمن حریفش را به طرز بدی زد و فریزر واقعا شانس آوردکه با ناکاوت شدن در راند دوم جان سالم به در برد. حریف بعدی فورمن از پیش معلوم بود و همه میخواستند ببینند اومقابل علی چه میکند. مسابقه در سال ۷۴ در کینشازای زئیر برگزار شد. مبارزهای که پیش از آن اکثر کارشناسان بوکس معتقد بودند فورمن جوان از علی نسبتا مسن یک گوشت قربانی خواهد ساخت و علی اگر ناقص نشود باید خدا راشکر کند. علی مثل همیشه پرحرف بود و زبانش قبل از مسابقه لحظهای از حرکت باز نمیایستاد. او شعر میگفت، شوخی میکرد و رجز میخواند اما فقط خدا میداند در دل او چه میگذشت.زنگ به صدا درآمد. دو بوکسور به سوی هم هجوم بردند و هیجان آغاز شد. فورمن ضربات مرگآوری به علی میزد؛ ضرباتی که حتی از پای تلویزیون هم میشد فهمید چقدر سنگین هستند، اما علی در حالی که گاردش را بالا برده بود، خودش را روی طنابهای رینگ انداخته بود و داد میزد: «تمام قدرتت همین بود جرج. ناامیدم کردی مرد، فکر میکردم محکمتر میزنی.» این ترفندی بود که در بوکس به «حقه طناب» معروف است. فورمن خسته و خستهتر شد تا این که در راند هشتم علی با یک هوک سنگین نفسها را در سینه حبس کرد. فورمن جلوی علی سکندری میخورد و علی دست مخالفش را برای زدن ضربه عقب برد. اما نزد تا شکوه صحنه را خراب نکند. فورمن نقش زمین شد و علی باردیگر قهرمان جهان شد. چندسالی گذشت و گرچه عرصه خالی نبود، اما محبوبیتی مانند کلی تکرار نشد تا این که در سال ۱۹۸۶ یک جوان ۲۰ ساله با پیروزی مقابل ترور بربیک کانادایی تبدیل به جوانترین قهرمان تاریخ سنگینوزن بوکس جهان شد. مایک تایسون نقطه مقابل علی بود. هر چقدر علی، آقا و بیحاشیه بود، تایسون دردسرساز و پرحاشیه، و شاید رمز محبوبیت زیادش نیز همین بود. او بیشکست بود تا این که در سال ۱۹۹۰ در توکیوی ژاپن مقابل جیمز باستر داگلاس ایستاد و داگلاس کاری کرد که مایک آهنین برای لحظاتی کف رینگ را برای پیدا کردن لثه مصنوعیاش جستوجو کند.
سال ۱۹۹۴ این جرج فورمن بود که خبرساز شد. او با ۴۵ سال سن مقابل هموطنش مایکل مور ایستاد؛ هموطنی که ۱۹ سال از او کوچکتر بود، اما نتوانست از نیروی جوانیاش چندان استفادهای کند تا فورمن پیرترین قهرمان تاریخ سنگینوزن جهان شود. او ۲۱ سال پس از اولین قهرمانیاش موفق شده بود این افتخار را تکرار کند. سه سال بعد یکی از بزرگترین جنجالهای تاریخ بوکس به وجود آمد. تایسون که یک بار مقابل ایواندر هالیفیلد ناکاوت شده بود، در مسابقهای تکراری مقابل او قرار گرفت. با گذشت چند راند اول تایسون که دیده بود قصه مسابقه قبلی دوباره دارد تکرار میشود یک راه آسان برای متوقف کردن حریف پیدا کرد. گوش او را گاز گرفت و کند. به نظر میرسید تایسون که پیش از این (سال ۹۲ تا ۹۵) را به دلیل تجاوز به ملکه زیبایی سیاهان در زندان گذرانده و لقب «بدترین مرد دنیا» را گرفته بود، نمیتواند بدون جنجال و توحش زندگی کند. او در سال ۲۰۰۲ مقابل لنوکس لوئیز انگلیسی قرار گرفت. غولی ۲ متری و باشخصیت. در کنفرانس خبری قبل از مبارزه تایسون گفت: بچه لویز را میخورم و کار به جنجال کشید. درحالی که دارودسته دو طرف مشغول زد و خورد بودند، تایسون چهار دست و پا خودش را به لوئیز رساند و ران او را گاز گرفت. البته مسابقه انجام شد و همان طور که پیشبینی میشد لوئیز، تایسون را ناکاوت کرد، آنهم در ۸ راند.
اینها لحظات برجسته و خاطرهانگیز تاریخ بوکس بودند، لحظاتی که این روزها دورتر از همیشه به نظر میرسند، روزهایی که بامنقرض شدن بزرگان میتوان آن را عصر حکومت کوتولهها بر سنگینوزن جهان نامید. کوتولههایی که موجب شدهاند بوکسور متوسطی مانند ولادیمیرکلیچکو ستارهای درخشان به نظر برسد و عرصه آن قدر خالی باشد که ایواندرهالیفیلد برای تصاحب هر ۴ کمربند خیز بردارد. آن هم نه هالیفیلدی که مقابل لنوکس لوئیز، ریدیک بو و مایک تایسون میایستاد، بلکه هالیفیلد ۴۴ سله. حتی ویتالی کلیچکو (برادر بزرگتر ولادیمیر) آنقدر صحنه را خالی دیده که بازنشستگی را فراموش کرد و میخواهد دوباره به رینگ بازگردد (۳۱ شهریور مقابل جمیل مک کلاین آمریکایی در مونیخ). وقتی هر ۴ قهرمان سنگین وزن جهان بوکسورهایی از اقمار شوروی سابق بودند، آمریکاییها شوکه شدند، هر چند که زنگ خطر را مدتها قبل یکی از کارشناسان بوکس به صدا درآورده بود و گفته بود جوانان سیاه غولپیکر دیگر وارد باشگاههای بوکس نمیشوند و ترجیح میدهند به ورزشهای امنتر و شیکتری مثل بسکتبال و بیسبال وارد شوند. گرچه مدتی شانون بریگز توانست آمریکاییها را صاحب عنوان کند، اما باخت مقابل ابراهیموف موجب شد باز هم دست آمریکاییها کوتاه بماند. البته ملیت چندان فرقی هم نمیکند و دیگر دیدن کسانی که حتی سایهای از راکی مارسیانو، محمدعلی، جوفریز،لنوکس لوئیز و حتی مایک تایسون باشند برای علاقهمندان بوکس آرزو محسوب میشود.به هر حال داروندار بوکس جهان در حال حاضر همین است که میبینیم و به ۴ قهرمان سنگینوزن سازمانهای مختلف ختم میشود و البته به همراه هالیفیلد. سنگینوزنهایی که کار را به جایی رساندهاند که مسابقه فلویدی ودر و اسکار دلاهویا در میانوزن رکورد فروش بلیت و بیننده تلویزیونی را میشکند.
سلطان ابراهیموف؛ قهرمان WBO
با نام اصلی سلطان احمد ابراهیموف متولد ۸ مارس ۱۹۷۵ در داغستان روسیه است. او که مدال نقره سنگینوزن المپیک ۲۰۰۰ را نیز درکارنامه دارد، علاوه بر قهرمانی WBO، در سال ۲۰۰۶ نفر پنجم ردهبندی IBF و نفر نهم WBO بود. او که زیر نظر جفامی ودر کار میکند، ۲۸ جولای گذشته صاحب رکورد ۱۹ پیروزی بود و برای اولین بار دریک مسابقه ۱۲ راندی خستهکننده مقابل ری آستین برای اولین بار به تساوی رسید (در چارچوب رقابتهای IBF). با وجود این تساوی ابراهیموف عنوان قهرمانیاش را از سازمان دیگری به دست آورد؛ ۱۰ مارس ۲۰۰۷ به مصاف شانون بریگز رفت؛ بوکسوری آمریکایی که مدتی قبل توانسته بود با پیروزی مقابل سرگی لیاخوویچ قهرمانی سنگینوزن را از انحصار ورزشکاران وابسته به اقمار شوروی سابق دربیاورد. ابتدا دیدار این دو به دلیل بیماری بریگز لغو شد و ابراهیموف به جای آن مقابل «خاویر مویا» قرار گرفت و ظرف ۴۶ ثانیه وی را ناکاوت کرد. این رکورد، رکورد سریعترین ناکاوت در مدیسون اسکوئر گاردن را که توسط لی ساولد در سال ۱۹۸۴ به دست آمده بود، شکست. ابراهیموف که به دنبال یککاسه کردن قهرمانی سنگینوزن بوکس جهان است، آنطور که گفته میشود قرار است ۱۳ اکتبر در مسکو مقابل روسلان چایگاف قهرمان WBA قرار گیرد. مسابقهای که از دو جهت رکورد (و البته رکوردی تلخ برای آمریکاییها) به حساب میآید. این اولین مسابقه بین دو قهرمان سنگینوزن است که در خارج از آمریکا برگزار میشود و همچنین اولین مسابقه بین دو قهرمان سنگینوزن که هیچکدام از آنها آمریکایی نیستند.
روسلان چاگایف؛ قهرمان WBA
این بوکسور چپدست متولد ۱۹ اکتبر ۱۹۷۸ در اندیجان ازبکستان است. پدر او نیمی تاتارکریمه و نیمی چچنی است و مادرش روس. در سال ۱۹۹۵ به عنوان بوکسوری آماتور قهرمان آسیا در سنگینوزن شد و یک سال بعد قهرمان جوانان جهان در هاوانا و سال بعد از آن قهرمان سنگینوزن جهان در بوداپست شد. حریفش در فینال فلیکس ساون بوکسور افسانهای کوبایی بود. اما وقتی معلوم شد چاگایف حرفهای است هم یک سال محروم شد و هم عنوانش از او پس گرفته شد. در سال ۱۹۹۸ به میادین بازگشت و هم قهرمان بازیهای آسیایی شد و هم قهرمان آماتور سنگینوزن جهان در بلفاست. او با این که ۲ بار در سال ۹۷ در رقابتهای حرفهای شرکت کرده بود، اما به طور رسمی از سال ۲۰۰۱ وارد رقابتهای حرفهای شد. چاگایف که به تایسون سفید معروف است، آرامآرام خودش را در دنیایی حرفهای بالا کشید تا این که در نوامبر ۲۰۰۶ توانست درمسابقهای نزدیک جان روئیز قهرمان اسبق WBA را شکست دهد. بردی که موجب شد او به عنوان اولین حریف بالقوه نیکلای والویف هیولای روسی و قهرمان جهان مطرح شود. بوکسوری با ۲۱۳ سانتیمتر قد و ۱۴۷ کیلو وزن که تا آن زمان شکست نخورده بود. چاگایف برای آن مسابقه تمرینات سختی را پشت سر گذاشت و مربی او در هنگام تمرین روی جعبهای میایستاد تا او بهتر با شرایط مبارزه با والویف تطبیق یابد. مسابقه در ۱۴ آوریل ۲۰۰۷ برگزار شد و چاگایف با نتایج (۱۱۴-۱۱۴، ۱۱۳-۱۱۵ و ۱۱۱-۱۱۷) پیروز و قهرمان WBA شد. این بوکسور مسلمان در حال حاضر صاحب رکورد ۲۳ پیروزی (شامل ۱۷ ناکاوت)و یک تساوی است.
اولگ ماسکایف؛ قهرمان WBC
در ۲ مارس ۱۹۶۹ در قزاقستان متولد شد. این کارگر سابق معدن که به «بزرگ» معروف است، در جهان بوکس به خاطر ضربههای سنگین راستش شاخته میشود و با همین حربه توانسته قهرمانان بزرگی مانند درک جفرسون قهرمان اسبق WBO، آلکس استوارت، هسیم رحمان قهرمان اسبق WBC (2 بار) و توآکیپا تاسفا را ناکاوت کند. از سوی دیگر به بوکسوری که چانهای ضعیف دارد نیز معروف است و به همین دلیل از اولیور مک کال، دیوید توآ، کرک جانسون و کوری ساندرس باخت. مهمترین پیروزیهای ماسکایف در مقابل هسیم رحمان شکل گرفته است. او یک بار در سال ۹۹ رحمان را ناکاوت کرد و بار دوم در سال ۲۰۰۶ که توانست قهرمان WBC شود. نکته جالب در مورد ماسکایف بیهویتی ملی او است. او که متولد قزاقستان و از والدینی روسی است، از سال ۹۹ در آمریکا زندگی میکند. ماسکایف در سال ۲۰۰۴ به همراه همسرش اسوتلانا و ۴ فرزندش تابعیت آمریکا را گرفت و قبل از مسابقه با رحمان در سال ۲۰۰۶ گفت: «میخواهم بگویم من به ملیت روسی – آمریکایی خودم افتخار میکنم اما در حال حاضر من شهروند آمریکا هستم و هر کس در این مسابقه برنده شود، پیروزی متعلق به ایالات متحده است. اما وقتی از او پیش از دومین دفاع از عنوان قهرمانیاش مقابل پیتر اوخلو راجع به ملیتش سوال کردند، گفت: «روسی. نمیخواهم دیگر راجع به این قضیه صحبت کنم. من زیر پرچم روسیه و با سرود این کشور به رینگ خواهم رفت. ۹ دسامبر ۲۰۰۶ ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه به او تابعیت روسی داد. دیدار بعدی ماسکایف به احتمال فراوان ۲۹ سپتامبر مقابل ساموئل پیتر نیجریهای است.ماسکایف در حال حاضر صاحب رکورد ۳۴ پیروزی (شامل ۲۶ ناک اوت) و ۵ شکست است.
ولادیمیرکلیچکو؛ قهرمان IBF
دکتر ولادیمیر ولادیمیرویچ کلیچکو ۲۵ مارس ۱۹۷۶ در کیف اوکراین به دنیا آمد. این بوکسور مستعد قهرمان سابق WBO و قهرمان فعلی IBF و IBO است. از سال ۲۰۰۴ به همراه برادر بزرگترش ویتالی راهی آلمان شد و در این کشور زندگی میکند، ضمن اینکه این دو برادر برای نزدیک بودن به وقایع بوکس یک خانه هم در بورلی هیلز دارند. کلیچکو که اکنون به «دکتر پتک» معروف است، بوکسوری بلندقد (۱۹۸ سانتیمتر) محسوب میشود و جالب است بدانید که کفش سایز ۴۸ میپوشد. او که در سال ۱۹۹۶ قهرمان المپیک آتلانتا در فوق سنگینوزن شده، با پیروزی مقابل فریتز اسودنک در هامبورگ آلمان وارد دنیای حرفهای شد و در ۱۴ اکتبر ۲۰۰۰ در کلن با پیروزی مقابل کریس برد آمریکایی (که ۶ ماه قبل قهرمانی را از ویتالی گرفته بود) قهرمان WBO شد. پس از ۵ دفاع موفق از عنوانش، ویتالی ۸ مارس ۲۰۰۳ مقابل کوری ساندرس از آفریقای جنوبی تسلیم شد (در هانوفر آلمان). پس از آن بودکه ولادیمیر یکی از بزرگترین مربیان بوکس جهان یعنی امانوئل استوارد را به خدمت گرفت و برای قهرمانی WBO مقابل لمون بروستر ایستاد. ولادیمیر در ۴ راند ابتدایی آن مسابقه بروستر را له کرد و در راند چهارم او را روی طنابهای رینگ انداخت، اما با شروع راند پنجم همه چیز تغییر کرد و بروستر با ضربات سنگینش به استقبال حریف رفت و در اواخر این راند یک ضربه راست سنگین کلیچکو را ناکاوت کرد. کلیچکو پس از چند مسابقه مختلف سرانجام ۲۲ آوریل ۲۰۰۶ در مانهایم آلمان توانست با پیروزی مقابل کریس برد آمریکایی قهرمان IBF شود. ولادیمیر که در حال حاضر پرسابقهترین قهرمان سنگینوزن جهان است (از ۱۵ آوریل که والویف باخت) عاشق شطرنج است و در سال ۲۰۰۱ از دانشگاه کیف دکترای علوم ورزشی گرفته است. او در حال حاضر صاحب ۴۸ پیروزی (شامل ۴۳ ناکاوت) و ۳شکست است.
هالیفیلددر آستانه پنجمین قهرمانی جهان
ایواندر هالیفیلد پیرمرد پرآوازه بوکس جهان در آستانه کسب پنجمین عنوان قهرمانی سنگینوزن جهانش قرار گرفت. او ۶روز قبل از جشن تولد ۴۵ سالگیاش (۱۳ اکتبر) در مسکو مقابل سلطان ابراهیموف قهرمان شکستناپذیر WBO قرار میگیرد. البته در این روز قرار بود ابراهیموف در راستای یککاسه کردن قهرمانی سنگینوزن بوکس جهان با روسلان چاگایف قهرمان WBC مبارزه کند اما چاگایف به دلیل مصدومیت از ناحیه شکم کنار کشید. البته هالیفیلد در صورت پیروزی هم پیرترین قهرمان سنگینوزن تاریخ بوکس جهان نخواهد شد. جرج فورمن در سال ۱۹۹۴ در حالی با ناکاوت کردن مایکل مورر قهرمان جهان (از منظر سازمان WBA) شد که نزدیک به ۴۵ سال و ۱۰ ماه سن داشت. هالیفیلد گفت: «این اولین گام در راه کسب قهرمانی تمام سازمانهاست و من خوشحالم که سلطان ابراهیموف چنین فرصتی به من داد. من بیصبرانه منتظر اولین مبارزهام در مسکو و کسب پنجمین قهرمانی هستم.» هالیفیلد که صاحب رکورد ۴۲ پیروزی شامل ۲۷ ناکاوت، ۸ شکست و ۲ تساوی است، آخرین بار در سال ۲۰۰۲ برای قهرمانی جهان به رینگ رفت و در ۱۲ راند مقابل کریس برد، شکست خورد و قهرمانی IBF را از دست داد. در سال ۲۰۰۴ ایالت نیویورک پروانه بوکس او را لغو کرد اما ایواندر سال بعد از آن توانست از ایالتی دیگر مجددا پروانه کار بگیرد. از آن زمان تاکنون هالیفیلد هر ۴ مسابقهاش را با پیروزی پشت سر گذاشته است. ابراهیموف که ۲۱ پیروزی شامل ۱۷ ناک اوت و یک تساوی در کارنامه دارد، در المپیک ۲۰۰۰ مدال نقره بوکس را برای روسیه به ارمغان آورد. او در ژوئن گذشته با پیروزی مقابل شانون بریگز، قهرمان WBO شد. چاگایف گفت: «راستش از اینکه چاگایف شرایط مسابقه را پیدا نکرد و من شانس یکی کردن قهرمانی را از دست دادم واقعا ناامید شدم. با وجود احترام زیادی که برای ایواندر قائلم وقتی زنگ شروع مسابقه نواخته شد به او رحم نخواهم کرد چون هالیفیلد برای گرفتن چیزی (کمربند قهرمانی) میآید که من برایش سختیهای زیادی کشیدم.»
اولین مسابقه بوکس که در این فهرست قرار دارد در مادسیون اسکورگاردن یکی از مشهور ترین مکان مسابقات بوکس انجام شد اما همین رقابت بود که این مکان را معروف کرد این مسابقه بین دو تن از مشهور ترین بوکسورهای دنیا اندرو گولاتا و ریدیک بو صورت گرفت.
در ۱۱ جولای ۱۹۹۶ گولاتا هلندی و ریدیک بودند که در مقابل یکدیگر قرار گرفتند و گولاتا باحرکات هوشمندانه ای خود توانست در تمام مسابقه برتری خود را به اثبات برساند، اما در دور هفتم گولاتا بدون دلیل شروع به سروصدا کرد و مشت های متوالی به شکم حریف می زد داور چندین بار به این ورزشکار اخطار داد اما در آخر بازی بی تفاوتی گولاتا مجبور شد وی را از زمین خارج کند و حریف وی را که از ابتدای مسابقه مغلوب بود به عنوان برنده اعلام کند. این کار باعث ناراحتی طرفداران گولاتا شد به همین دلیل آنها به روی تشک هجوم بردند و به ریدیک حمله کردند که در آخر افراد بسیاری زخمی شدند.
ریدیک بو
ارسال یک پاسخ
در گفتگو ها شرکت کنید.